Angora tavşanı özellikleri nedir?

Angora tavşanı, Ankara tavşanı olarak ta bilinen yumuşak ve uzun tüyleri olan bir tavşan türüdür. Bu canlılar Ankara ilimizden tüm dünyaya yayılmışlar. Bu tavşan türü yünü için yetiştirilir. Koyunlardan elde edilen yüne göre ısıtma özelliği iki kat fazladır. Tavşanların beslenmeden, yünlerinin kırkılacak zamana gelmesine kadar korunması için özel alanlara ihtiyaç duyulur.

Angora tavşanının ırk özellikleri nedir?

Angora tavşanların başı yuvarlak, orta boyda ve boynu kısadır. Kulaklarının ucunda püskülü, iki yana doğru açık ve dik kulakları vardır. Kulakların içi ince, kısa ve seyrek tüylerle kaplıdır. Dış yüzeyleri ise, ipeksi, ince ve uzun tüylerle kaplıdır. Beyaz olan tavşanların gözleri kırmızıdır. Bunun sebebi vücutlarında renk veren pigmentlerin olmamasından, yani albino olduklarındandır. Ayakları uzun tüylerle kaplı, ince ve uzun yapıdadır. Kemikleri ince ve sağlamdır. Canlı ağırlıkları 3,5-4 kg gelir. Ergenlik döneminde dişiler erkeklerden daha ağırdır. 3-4 aylık oldukları zaman cinsel yönden olgunluğa ulaşır, ancak çiftleşme için 7-8 aylık olmaları beklenmelidir. Dişiler bir batında 5-6 tane yavru yaparlar. Fakat yavruların sütten kesildikleri 6 haftada, yaklaşık üç yavru hayatta kalır. Dişilerde yün verimi,  erkeklere göre %15-20 daha fazla olur. Dişilerin gebelik durumunda yün verimi 1/3 oranında azalma göstermektedir. Erkekler kısırlaştırıldığı zaman yün verimleri % 15-20 oranında artar, bunun yanı sıra yem tüketimi azalıp, tavşanların daha sakin olmasına sebep olur. Böylece tavşanların toplu halde bakılması kolaylaşır. Soğuk havalarda yünlerinin kırkılmaması gerekir. Çünkü ölüm oranı bu dönemde çok fazla olmaktadır. İyi kalite olan yünlerinden şapka, giysi, etol gibi malzemeler, ikinci kalite yünden terlik, oyuncak gibi ürünler, yünü alınmış olan derilerinden ise yapıştırıcı ve yem elde edilmektedir.

Angora tavşanının üremesi ve barınma koşulları nedir?

Tavşanların derisi ve ayak kemiklerinin arasında yumuşaklık veren kas tabakası bulunmamaktadır. Kemikler ve deri üzerindeki basınç tamponlanır. Ayak tabanında deri ince olduğundan, taban yaraları sık oluşur. Oluşan ağrılardan dolayı yem tüketimi düşer, yün verimi de düşerek, ömrü kısalır. Bu yüzden tavşanların 3-4 aylık olduklarında, bireysel kafeslere alınması, bakımlarının yapılması ve yün veriminin arttırılması gerekir. Küçük boy kafeslerde bacaklarını tam olarak uzatamayacaklarından, sürekli arka ayaklarına yüklenir ve ayak tabanlarında yara oluşmasına sebep olurlar. Ayrıca küçük kafeslerde bulunan tavşanların yünlerinde keçeleşme artar. Kafeslerde tabanlık bulunmuyorsa, ayak tabanı yaralanmasını önlemek için ahşap yapım ızgara kullanılmalıdır. Izgara yünlerinin temiz kalmasına yardımcı olacak biçimde hazırlanmalıdır. Bu tavşanlar elde çiftleştirme yöntemi ile üretilmektedir. Üreme verimleri diğer tavşan türlerine göre yarı yarıya daha azdır. Uzun tüylerin olması yem tüketiminin azalmasına, dişilerin embriyonik ölümlerine, üreme veriminin düşmesine sebep olur. Ovulasyon uyarılma ile gerçekleştiğinden, dişiler kırkım yapıldığında çiftleştirilir. Bu durum gebe kalma olasılığını yükseltmektedir. Sıcak yaz günlerinde çiftleştirilmeye ara verilmelidir. 3 yaşla beraber yün üretimi ile üreme hızla azalır. Dişilerin 33 gün süren gebelik süreleri olur. Yılda 10 defa gebe kalabilir ve yavru alınabilir.

Angora tavşanında beslenme nasıl olmalıdır?

Angora tavşanları günde yaklaşık olarak 170 gram yem ihtiyacı duyarlar. Angora tüyü keratin kükürtlü amino asitler yönünden zengin içeriğe sahiptir. Bu yüzden yemlerin içinde amino asit % 0,7-0,8 oranında bulunmalı, besinleri % 16-17 ham protein, % -3 yağ, ile % 16,5   ham selüloz içermeli ve içinde 2750 kcal/kg enerji olmalıdır.