Ankara Savaşı nedir?

Tarihte büyük bir yeri olan 28 Temmuz 1402 de gerçekleşmiş olan Ankara Savaşı Osmanlı padişahı I. Beyazıt ile Timur İmparatorluğu’nun hanı Timur arasında gerçekleşmiştir.Osmanlı Devleti’nin yenilgisi ile sonuçlanan bu savaş neticesinde Osmanlı Padişahı Beyazıt esir düşmüştür.

Osmanlı Devleti savaş öncesine kadar Balkanlarda hakimiyetini daha rahat kurarken Anadolu’da bunu tam anlamı ile başaramamıştı. Selçuklular döneminde ortaya çıkan beylikler Anadolu’da varlıklarını devam ettiriyorlardı. Anadolu’da birliğin sağlanması için mevcut beyliklerin tek çatı altında birleştirilmesi gerekiyordu. Beyazıt bu sebep ile Hem İstanbul’u kuşatıyordu hem de Anadolu beylikleri ile uğraşıyordu.

Sultan Beyazıt 1400 yılına gelinceye kadar Karaman, Konya, Niğde, Sivas, Kayseri ve Tokat gibi illeri alarak Türk beyliklerini tebaası haline getirmiştir. Ancak 1370 yılında kurulmuş olan Timur İmparatorluğu hızlı bir şekilde büyüyor ve giderek yayılıyordu. Devletin kurucusu Timur kendisini Anadolu’da İlhanlı devletinin varisi olarak görüyordu. Her iki devlet Anadolu Beyliklerini kendi bünyesine katma yarışına girmişti.

Bu savaşı başlatan en önemli sebeplerden biri Karakoyunlu hükümdarı Kara Yusuf ile Celayir2in Sultanı Ahmet Han’ın Timur’dan kaçarak Osmanlı Devleti’ne sığınmasıdır. Timur bu iki sığınmacının kendisine iadesini istedi. Ancak Beyazıt bunu reddetti. Bu olay ikisi arasında mektuplaşmaları başlattı. Timur mektuplarında sürekli olarak Osmanlı Devleti’ne meydan okuyordu. Beyazıt bu tehdit ve hakaretlere aynı şekilde cevap veriyordu. Timur Beyazıt tarafından ele geçirilmiş olan Halep, Şam ve Sivas’ı işgal etmiştir. Timur Bağdat’ı işgal etmek için harekete geçince Beyazıt’da Timur’un egemenliği altında bulunan Erzincan ve Kemah’ı işgal etti. Böyle büyük bir savaş kaçınılmaz duruma geldi. Timur o kadar ileri gitti ki Osmanlının kendisine bağlanmasını talep etti. Böylece artık savaş başlayacak duruma geldi.

Timur Osmanlı Devleti tarafından istekleri reddedilince 140 bin kişilik büyük bir ordu hazırladı. Bu ordunun içinde yirmi Sultanlık ile Hindistan’dan getirilmiş olan savaş filleri bulunuyordu. Beyazıt ise kendisine bağladığı beyliklerin kuvvetlerinden oluşturduğu bir ordu hazırladı. Bu ordunun sayısı 85 bin civarında idi. Beyazıt Timur ile savaşmak için Ankara’ya doğru ilerlemeye başladı. Ordusu Timur’un ordusuna göre oldukça az olan Beyazıt ordunun bir kısmını dağlık yerlerdeki stratejik yerlere konuşlandırdı. Timur bu durumu büyük bir avantaja çevirdi. Sultan Beyazıt, Timur’u Tokat ve Sivas civarından beklerken, Timur Kayseri üzerinden Ankara’ya doğru ilerleyip Ankara’yı kuşattı. Bunun üzerine Sultan Beyazıt savunma planını bozup taarruz etme kararı aldı. Yazın o sıcağında ordusunu Ankara’ya yürüttü. Osmanlı ordusu bu sıcak havada susuz ve yorgun düşmüştü. Osmanlı ordusu Ankara’ya ulaştığı zaman, Timur beklemediği bu manevra karşısında kuşatmayı kaldırarak daha kuzeye, Ankara Savaşının meydana geleceği Çubuk Ovasına kadar çekildi. Her iki taraf savaş düzenini burada aldı.

Osmanlı Ordusunda, Azaplar, Yeniçeriler ve Tımarlı Sipahiler merkez kuvveti oluşturuyordu. Bu kuvvetlerin yanında Mustafa Çelebi, İsa Çelebi ve Musa Çelebi ile Sadrazam Çandarlı Ali Paşa’nın kumanda ettiği güçler bulunuyordu. Timur’un ordusunun en önünde Hindistan’dan getirtilen 32 zırhlı savaş fili vardı. Osmanlı ordusu, savaşçı özelliği olan bu fillerle ilk kez karşılaşmıştı. Fillere karşı nasıl bir taktik izleyeceğini bilmeyen Osmanlı ordusu, fillerin karşı koyulmaz taarruzları karşısında disiplin ve düzenini kaybetmeye başlamıştı. Yavaş yavaş mücadeleyi kaybeden Osmanlı ordusu, mağlup olunan cephelerden çekilmeye başladılar. Ancak Beyazıt mücadele etmeye devam etti. Çatalpete adlı yerde emrinde 300 kişilik askeriyle atının sırtında çarpışarak Timur tarafından yakalandı ve esir edildi ve Ankara Savaşı, Osmanlı Devleti için büyük bir hezimet olarak tarihe geçti.