Ateş çiçeği nasıl yetiştirilir?
Ateş çiçeği ballıbabagiller familyasından bir çiçek çeşididir. Ateş çiçeği ilk kez 1822 yılında tanımlanmıştır. Seleksiyon çalışmalarında ilk elde edilen ‘Van Houttei’ adı verilen bir Hollandakültivarı (çeşit) bahçecilik ticaretinde popülerliğini hala devam ettirmektedir.
Şifalı etkileriyle adını duyuran bir çiçek olduğundan dolayı iyi tanınmaktadır. Ateş çiçeğinin anavatanı Brezilya’dır. Ateş çiçeği dikine 30 cm kadar boylanabilen, genel olarak çalı formunda olan çok yıllık otsu bitkidir. Ancak soğuk bölgelerde kışlardan ve don olaylarından dolayı daha çok tek yıllık olarak yetiştirilmektedir.
Ateş çiçeği çok dallı sürgünler verir. Yaz aylarından başlayıp, sonbaharın sonlarına kadar sürgün vermeye devam eder. Ateş çiçeği1800’lü yılların başlarında İngiltere’ye getirilmiş ve oradan da tüm dünyaya tanıtılmıştır. Ateşçiçeği, birinci yılının sonunda bozulduğundan dolayı genel olarak bitkiye bir yıllık işlemi uygulanmaktadır. Yeşil renkli köşeli gövdesi, çok dallı sürgünleri bulunmaktadır. Oval biçimli kenarları dişli, sivri uçlu, yeşil renkli yaprakları 7 cm kadar uzunlukta ulaşmaktadır. Yaz başlarından sonbahara kadar sürekli olarak açan parlak kırmızı renkli, borumsu biçimli gösterişli çiçek salkımlarındaki bir görüntü meydana getirmektedir.
Ateş çiçeği 2000-3000 metre yükseltide, yıl boyunca sıcaklığın hakim olduğu, yüksek nemli dağlık bölgelerde yetişen bir bitkidir. Anavatanında nadiren yetiştiriciliği yapılan ateş çiçeği bütün dünyada alışveriş merkezlerinde, yol kenarlarında, park ve bahçelerde son derece popüler olan bir bitkidir.
Ateş çiçeğinin yabani tipi 1.5 ila 8 metre yüksekliğe ulaşabilmektedir. Bodur formlu ‘Sizzler’ ve ‘Salsa’ seleksiyonları bahçelerde kitle halinde en çok dikimi yapılan kültivarlardır. Çiçekler daha çok kırmızı renklidir.
Ateş çiçeği fazla toprak seçmez. Ancak kireçli ve asitli toprakları sevdiği söylenemez. Çiçek toprak isteği olarak humus bakımından zengin, süzek, geçirgen, organik madde bakımından zengin toprakları daha çok sever. Ayrıca toprağının nemli olması öenmli bir husustur. Toprak nemi kök gelişimi açısından büyük önem taşımaktadır. Kök gelişimi ne kadar iyi olursa bitkinin gelişimi o derece iyi olacaktır. Dikim için saksı kullanılacaksa saksı mutlaka derin olmalıdır. Toprak saksılar daha uygun olacaktır.
Ateş çiçeği aydınlık ve bol güneşli ortamları çok sever. Yarı gölge yerlerde dahi yetiştiriciliği kolaylıkla yapılabilmektedir. Ancak gölge yerleri pek fazla sevmez. Gölge yerlerde gelişimi güneşli yerlere göre çok daha yavaş olur. Ayrıca gölge yerlerde çiçek açmazlar. Çok çiçeklenmesi için aydınlık ve güneş alan yerlerde yetiştiriciliğinin yapılması daha uygundur. Güneş alan yerlerde bitkinin gelişimi çok daha iyi olmakta ve daha uzun süre çiçekli kalmaktadır.
İlkbahar aylarında orta derecede sulanması yeterli olacaktır. Ancak yaz ayının sıcak zamanlarında verilen su miktarı mutlaka artırılmalı bol bol sulanmalıdır. Bilhassa çok sıcak geçen kurak zamanlarda su ihmal edilmemelidir. Toprağını devamlı olarak nemli tutmak gerekmektedir. Sonbahar aylarına doğru, sonbaharın ortalarında verilen su miktarı suya daha az gereksinim duyacaklarından dolayı azaltılmalıdır. Bu dönemde çok fazla sulama yapmak bitkinin köklerinin çürümesine yol açacaktır. Saksıda yetiştirenlerin daha çok çiçek görmesi için nemini korumaları ev solan çiçeklerini koparmaları gerekmektedir.
Ateş çiçeği genel olarak tohumları ile çoğaltılır. İlkbahar mevsiminin sonlarında bitkinin sürgünleri ile üretimini yapmak mümkündür. Tohumla üretim son derece kolaydır. İlkbaharda don olaylarından ve toprak ısındıktan sonra tohumlar ekilebilir.
Çiçek ekildikten sonra üç hafta içinde filizlenmeye başlar. Tohumlar serpildiğinde üstünü toprakla örtmeye gerek yoktur. Sadece naylon bir örtü yeterli olacaktır.