Çocukluk depresyonu nedir?

Depresyon, çocuklarda ve yetişkinlerde sık görülen ve strese bağlı olarak oluşan bir duygu bozukluğudur. Çocuklarda ve yetişkinlerde oluşan bu hali dışa vurması herkeste farklı şekilde ve davranışlarda görünür. Bunun yanında depresyon için farklı şekillerde olabildiği gibi, mevcut bir takım psikolojik ve psikiyatrik olarak rahatsızlıklarda beraber görülür.

Çocuklarda ve gençlerde görülen depresyonla beraber  psikolojik sorunları sıralamak gerekirse dikkat eksikliği, hiperaktivite olması, davranış bozuklukları, karşı gelme ve karşı olma bozuklukları, bir takım bedensel işlerini yapamama veya engellerin oluşması,  özel öğrenme güçlükleri ile birlikte görülebilmektedir.

Bu durum çocukların gelişim dönemleri ile ilgili bağlantısı olabilmektedir. Depresyon hali çocuklarda her zaman tek başına olarak ortaya çıkan bir durum değildir. Çocuklarda farklı dönemlerde, farklı şekilde kendini gösterebilir. Gelişimin, çocuklar için farklı dönemlerden geçerken çok önemi bulunmaktadır. Çocukluk çağını, bir takım dönemlere ayırırsak bebeklik dönemi, oyun çağı dönemi, okul çağı ve ergenlik dönemi olarak 4 döneme ayrılmıştır. Yapılan araştırmalara göre çocuğun her döneminde ayrı bir şekilde oluşan depresyonla ilgili nedenler, gelişime bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Çocuk hangi dönemlerde bulunursa bulunsun yaşadığı dış etkenlerden dolayı, kendi eksiklikleri nedeniyle, kendisinde oluşan stresin ruh haline yansıma sonucu ve ortama bağlı uyum sorunları da beraber olunca depresyona girebilmektedir.

Fakat toplumda çocuğun herhangi bir psikolojik sorunlar neticesinde depresyona girdiği pek düşünülmüyor. Ailelerce zor kabul edilen bir durumdur. Yaşça büyük insanlarda görünen depresyon hali, toplum tarafından kabul gördüğü halde hayat şartlarından dolayı,  evlilikten doğan sıkıntılar neticesinde ve çevre baskısı gibi daha birçok problemlerden dolayı yaşça büyük insanların depresyona girdiği kabul edildiği halde bebeklerde ve çocuklarda bu depresyon hali olmadığı düşünülmektedir. Halbuki çocuklarda çevresinden, ailesinde yaşanan problemden dolayı depresyona girerler.

Çocuklarda depresyon hali 0-18 yaş dönemlerinde çocuğun annesi ile arasındaki kurulan bağa bağlı olarak değişmektedir. Çocuk doğduğu andan itibaren anne ile arasında kurulan bağın fiziksel temas, göz teması, annesinin çocuğuna yaklaşım tarzı ve çocukla kurduğu ilişkiyi belirlemektedir. Bu bağlama istenildiği gibi yani sağlıklı bir şekilde gerçekleşirse o zaman bebeği kendine ve dış dünya ile kuracağı bağlantı arasında güven hali oluşmaktadır.  Eğer bu bağ sağlıklı bir şekilde kurulamaz ise o zaman çocuklukta geçirdiği dönemler de depresyon hali, iletişim bozuklukları veya daha farklı rahatsızlıklar ortaya çıkabilmektedir.

Anne ile Çocuğun arasındaki bağ sağlıklı kurulamamasının sebebi, annenin duygusal durumu, psikolojik problemleri, doğumdan sonra gelişen depresyon hali, çocukla anne arasındaki kuracağı bağı bozmaktadır. Anne olan bir kadın, kadın kimliği ile annelik kimliğini karıştırması, çevresel problemler, ailevi sıkıntılar, annenin bebeğine nasıl yaklaşacağını bilememesi, duygusal bir şekilde bebeği ihmal edilmesi, çocuğun ihtiyaçlarının zamanında karşılanamaması ve en önemlisi de çocuğun anne tarafından fiziksel temas ile sevilmeyişi çocukta psikolojik sorunlar doğurabildiği gibi depresyona da sebep olabilmektedir.

Bir çocuk için en kritik dönem 2 izle 7 yaş arasındaki okula gitmeden önceki dönemdir. Bu dönemde çocuğun kişiliğinin temelleri atılmakla beraber hayata karşı gösterdiği tepkiler bu dönemde görülmektedir. Onun için bu dönem çok önemlidir. Çocuk bu dönemde çevresindeki her hadiseyi, gördüğü her şeyi fotokopi gibi beynine kazımaktadır. Bu dönemde herşeyi model olarak kendine almaktadır. Özellikle öğrenmenin yoğun olduğu bu dönemde, ebeveynlerin hal ve hareketlerine konuşmalarına çok dikkat etmeleri gerekmektedir. Çocuk bu dönemde davranış dilini kullandığı için anne ve baba yanlış hareketleri neticesinde çocuğu davranışlarında bozukluklar ortaya çıkabilmektedir. Çocuğun kazanması gereken becerileri bu dönemde kazanamaması durumunda mesela yürümesinin gecikmesi, tuvalet alışkanlığını geç kazanması, motor becerilerinin aksaması gibi problemler ortaya çıkabilir. Onun için anne ve babanın 2 ile 7 yaş dönemi arasında her şeylerine dikkat etmeleri gerekmektedir.