Geyikler nerelerde yaşar?

Geyik, geyikgiller familyasında geviş getiren otçul memeli hayvanların ortak adıdır. Dünyada 50 kadar geyik türü bulunmaktadır. Birçok alt familyadan oluşmaktadırlar. Çift toynaklılar takımında bulunan akraba familyalardaki benzer hayvanlar da genel olarak geyik olarak isimlendirilmiştir.

Geyikler Antarktika ve Avustralya dışındaki kıtalarda son derece yaygın olarak yaşamaktadırlar. Afrika kıtasının kuzeyinde Tunus ve Cezayir’in Atlas Dağları’nda bir miktar kızıl geyik yaşamaktadır. Geyikler tundradan tropikal yağmur ormanlarına kadar çeşitli biyomlarda yaşamaktadır. Her ne kadar sadece ormanlar ile bağdaştırılmış olsa da birçok geyik türü ormanlar ve çalılıklar ile kırlık ve savanlar arasındaki geçiş bölgelerinde yaşamaktadırlar. Büyük geyik türlerinin çoğu dağlık karışık ibreli ağaç ormanlarında, ılıman yaprak döken ağaç ormanlarında, tropikal mevsimlik-kuru ormanlarda ve savanlarda bulunmaktadır.

Orta ve Güney Amerika’da bulunan broket ve pudusu ile Asya’nın munçağı gibi küçük geyikler ise genel olarak sık ormanlarda yaşar ve açık alanlarda pek görülmezler. Ayrıca sadece otlaklarda, dağlarda, bataklıklarda ve ıslak savanlarda ya da çöllerle sarılmış olan ırmak bölgelerinde yaşayan geyik türleri de bulunmaktadır. Bazı geyik türleri kutup bölgesi çevresinde hem Kuzey Amerika hem de Avrasya’da yaşamaktadır. Arktik tundra ve taygalarda yaşamakta olan ren geyiği ile taygalar ve komşu bölgelerinde yaşayan sığın bu geyiklere örnektir.

Kuzey Kore, Mançurya yani Kuzeydoğu Çin ve Rusya’nın Ussuri bölgesindeki karışık yaprak döken ağaç ormanları, dağlık ibreli ağaç ormanları ve taygalar geyiklerin en çok bulunduğu yerlerdir. Burada özellikle Sibirya karacası, ren geyiği, sika geyiği, Kanada geyiği ve sığın bulunmaktadır. Bu bölgenin güneyinde Çin’de Peder David geyiği ile karşılaşmak mümkündür. Orta Asya kızıl geyiği Sika geyiği, beyaz dudaklı geyik ve Kanada geyiği gibi geyikler bütün tarih boyunca özellikle boynuzları için avlanmışlardır. Ren geyiği de kısmen de olsa evcilleştirilerek sürüler hâlinde beslenmiştir.

Tropiklerde büyük oranda geyiğe rastlanmaktadır. Özellikle domuz geyiği, çital, barasinga, Hint sambar geyiği ve Hint munçağı yaşamaktadır. Ganj Ovası’nın hemen kuzeyinde bulunan Keşmir Vadisi’nde Orta Asya kızıl geyiğinin nadir rastlanan bir alt türü olan Keşmir geyiğine rastlanmaktadır.
Kuzey Amerika’da Kanada Rocky Dağları ile Alberta ve British Kolombiya bölgeleri arasındaki Kolumbiya Dağları’nda en yoğun geyik popülasyonlarına rastlanmaktadır. Burada Ak kuyruklu geyik, katır geyiği, ren geyiği, Kanada geyiği ve sığın rastlanır.

Orta ve Güney Amerika’da küçük broket türleri ile güneydoğu Asya’da da çeşitli küçük munçak türleri yaşamaktadır. Diğer büyük geyik türlerinin aksine bu geyik türleri daha çok yalnız dolaşır ve sık ormanlarda saklanmayı tercih ederler. Dolayısıyla da popülasyon yoğunlukları son derece düşüktür.

19. yüzyılda Avustralya’ya getirilen altı geyik türü olan alageyik, kızıl geyik, sambar geyiği, domuz geyiği, rusa geyiği ve benekli geyiği buraya uyum sağlamayı başarabilmiştir. .Yeni Zelanda’ya 1900’lerin başında sokulan kızıl geyik 1960’ların sonundan beri geyik çiftliklerinde evcilleştirilmiş olarak yetiştirilmektedir.
Dişi geyikler bir batında bir ya da iki yavru doğurur, üçüzlere çok az rastlanmaktadır Hamilelik süresi karaca için on aydır. Anne geyikler yavrusunu üzerinde koku kalmayıncaya kadar yalayarak temizler ve böylece avcı hayvanların yavrularını bulmasını engeller. Yavru geyik bir hafta otların içinde gizlenmiş olarak kaldıktan sonra annesi ile birlikte yürüyebilecek kadar güçlenir. Anne ve yavru yaklaşık bir yıl kadar birlikte kalmaktadır.

Geyiklerin genel olarak engebeli ormanlık araziye uygun uzun güçlü bacakları ve kıvrak, küçük gövdeleri bulunmaktadır. Geyikler yüzme yeteneğine sahiptir. Geyikler geviş getiren hayvanlardır.
Geyikler beslenmelerinde seçici olan hayvanlar olup daha çok yapraklar ile beslenirler.