İncir çeşitleri nelerdir?
İncir yetiştiriciliği, ticari amaçlı yapıldığından dolayı çeşit seçimi büyük önem taşımaktadır. Yetiştirici, bahçe kurulacak üretim potansiyeli, yerin iklim, pazar istekleri, ürün fiyatları ve pazarlama olanakları gibi bir takım faktörleri göz önünde bulundurmalıdır.
İncir çeşitleri taze ve kurutmalık olmak üzere ikiye ayrılır.
Kurutmalık incirler şunlardır;
1-Sarılop
Ortalama 7-8 m yükseklikte 8-9 metre genişlikte seyrek dallı bir incir çeşididir. Beş parçalı derin dilimli, büyük yaprakları ile tanınır. Meyveler yuvarlak, basık şekilli yaklaşık gram ağırlığındadır. Kabuk sarı renkte ve kolaylıkla soyulur. Çekirdekler orta irilikte olup meyve içi boşluğu yoktur. Meyveler çok tatlıdır. Hissedilir hoş kokusu vardır.. İlk olgunlaşma dönemi temmuz sonu ağustos başıdır. Eylül ayının sonunda olgunlaşma tamamlanmış olur. Hasat süresi yaklaşık 40–45 gündür. Taze hasatta meyve sapı ağaçta kalmaktadır. Sarılop kurutmalık çeşit olduğu hâlde bir kısmı sofralık olarak da değerlendirilir. Taze sarı lop meyveleri bütün ve kabuklu olarak hızlı şekilde dondurulmaya uygundur.
2- Sarı zeybek
Meyve kalitesi ve özellikleri bakımından sarılopa çok benzeyen sarı zeybeğin meyveleri oval ve çok tatlıdır. Meyve iç koyu pembedir. Meyve iç boşluğu yoktur. Kabuğu kolay soyulan bu çeşidin kabuk rengi yeşilimsi sarıdır. Ortalama meyve ağırlığı 68-76 gramdır. Meyve olgunlaşması normal şartlarda ağustos ve eylül sonunda olur.
Sofralık incir çeşitleri ise şunlardır;
1- Bursa siyahı
Bursa yöresinde yaygın olarak taze tüketim amacıyla yetiştirilir. Meyve olgunlaşması Ege bölgesinde ağustos başından ekim ayının ortalarına kadar sürmektedir. Bursa çevresinde ise olgunlaşma daha geç olmaktadır. Meyveleri iri ve şekli yuvarlaktır. Kabuk rengi mor ya da morumsu siyahtır. Meyve içi boşluğu yoktur ya da çok azdır. Kabuk kolaylıkla soyulur. Meyve eti sık dokulu olup yola dayanıklıdır. Olgunlaşma dönemindeki yüksek nemde çatlama ve yarılma olmaz. Taze meyveleri bütün olarak ya da dilimlenerek dondurulmaya uygundur.
2- Yeşil güz
Orjini Ege bölgesi olan yeşil güz, koyu yeşil kabuk rengi ve kırmızı et rengi ile albenisi olan, geç olgunlaşan ve oldukça yüksek kaliteli sofralık bir çeşittir. Kolay soyulan kabuk yapısı vardır. Olgunlaşma periyodu ağustos başı ile ekim ayının ortası olduğundan hasat sezonu uzun sürmektedir. Meyve ağırlığı ortalama 54-56 gramdır. Kabuk rengi açık yeşil, beyaz beneklidir.
3- Mor güz
Ege bölgesinin kasım ayının sonuna kadar taze meyve verebilen en geç hasat edileni ve son turfanda çeşitlerindendir. Olgunlaşma dönemi 15 Ağustos-15 Kasım tarihleri arasındadır. Ağaç iri, dik dallı, sürgün gelişmesi kuvvetli, gövdesi siyah ve gri harelidir. Yaprakları orta büyüklükte, üst yüzü koyu, alt yüzü ise açık yeşildir. Meyve ağırlığı ortalama 63–72 gramdır. İç rengi parlak koyu pembe renklidir. Meyveleri iri, kabuğu yeşil zemin üzerinde mor damarlı, puslu ve kalın damarlıdır. Kabuğu kolay soyulan, hafif tatlı bir çeşittir.
4- Göklop
Meyve eti pembe, açık kırmızı renkte olup kaliteli bir sofralık çeşittir. Çatlama ve iç çürüklüğüne karşı duyarlıdır. Meyveleri topaç şeklinde, basık, iri, yeşil renkli, sarılopa oranla daha az tatlıdır. Olgunlaşması sarılop çeşidine göre biraz daha geçtir. Meyve olgunlaşması 10 Ağustos- 30 Eylül tarihleri arasındadır Meyve tutumu için mutlaka döllenme gerektirir. Taze tüketim için oldukça gösterişli bir çeşittir.
5- Bardakçı
Meyvesi armut şeklinde, orta iri, ince kabuklu ve sarımsı-yeşil renktedir. Damarları belirgin, meyve iç rengi ise pembe-kırmızıdır. Tatlı ve kolay soyulabilen bir incir çeşididir. İzmir yöresinde taze olarak tüketilir. Burada halk arasında “bardacık” adıyla bilinir. Olgunlaşma dönemi temmuz ayının sonu eylül ayının başıdır. Soğuğa, dona, toprak ve hava rutubetine karşı dayanıklıdır.
6- Siyah orak
Ağaçları bodur, dalları seyrek olan bu çeşitte ağacın gelişme hızı ortadır. Çift ürün veren bir çeşittir. Birinci ürün genel olarak meyvelerinin görünüşü iyi, tadı az, kendine özgü kokuludur. Kabuk morumsu siyahtır. İkinci ürün meyveleri ise küçük ve armut şeklindedir. İkinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi, az tatlı ve kokuludur. Hasat daha çok ağustos başındadır. Eylül sonuna kadar devam eder. Hasatta sap kısmı meyvede kalır. Meyve içi boşluğu ortadadır. Meyve bağlaması için döllenmeye ihtiyacı bulunmamaktadır. Olgun meyvelerde çatlama yoktur. Orta kalitede sofralık bir çeşittir.
7- Beyaz orak
Turfanda yetiştiricilik yönünden önerilen, partenokarp meyvedir. Ege bölgesinde bilhassa Turgutlu yöresinde yaygındır. Yellop meyveleri 15 Hazirandan itibaren olgunlaşmaktadır. Yellop meyveleri döllenme olmadan olgunlaşır. Oda koşullarında derimden sonra 1–2 gün içinde tüketilmeleri gerekir. Çünkü dayanma süresi çok kısadır. Yaz ürünü meyveleri olgunlaşmaları için döllenmeye ihtiyaç duyarlar. Meyvelerde ilk olgunluk temmuz ayının sonunda görülür. Derim süresi ortalama 40-45 gündür. Meyve kabuğu oldukça dayanıklıdır. Kolay soyulur ve sap genel olarak dalda kalmaktadır. Kabuk rengi sarımsı yeşil, meyve eti açık pembedir.