Karanfil nasıl yetiştirilir?
Standart ve sprey olmak üzere iki tip karanfil çeşidi bulunmaktadır. Standart karanfil bir dalda tek çiçek açarken, sprey karanfil ise bir dalda birden fazla çiçek açmaktadır.
Karanfil yetiştirilecek olan toprağın; süzek, bitki besin maddelerince zengin olması gerekmektedir. Toprak pH’ sının 6-7 arasında olması karanfil yetiştirmek için uygundur. Alkali topraklarda besin maddesi alımı engellenir, asitli topraklarda çürümeler, çeşitli hastalıklarda artışlar olur. Karanfil bitkisinin kökü 60 cm’ye kadar inmektedir. Toprağının önceden hazır hale getirilmesi gerekmektedir. Toprak tahlili yapıldıktan sonra sonuca bağlı olarak taban gübrelemesi uygulanmalıdır. Toprak 25-30 cm derin olarak işlenmeli ve metrekareye 10-15 kg yanmış ahır gübresi verilerek eşit bir şekilde karıştırılmalıdır.
Karanfil dikilecek toprak sürülür ve sonra sulanır. 10-15 gün sonra ise çapalanır. Sabahın erken saatlerinde m2 ’ye 50-100 gr. olacak şekilde basamid toprak yüzeyine serpilir. Çapa yapıldıktan bir süre sonra sulanır. Üzeri naylon ile kaplanır. 10 gün sonra naylon örtü üzerinden alınır ve 1 gün daha beklenir. Tekrar çapa yapılarak toprağın havalanması sağlanır. 100 cm genişliğinde ve arası 45-50 cm olan yollar bırakılarak tavalar hazırlanır.
Karanfil sıcağa karşı en hassas olan bitki türlerinden biridir. İlk altmış gün içinde artan sıcaklığın tomurcuk ve çiçek gelişimini geciktirdiği görülmüştür .Tomurcuklanmadan sonra artan sıcaklık bitkinin erken çiçeklenmesini sağlar. Ani sıcaklık değişimleri zarar verir. Karanfil yaz mevsiminde 18-22°C’ de kışın ise 10-15°C’ de daha iyi gelişme gösterir.
Karanfil verimi doğrudan doğruya yıllık ışık miktarına bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Karanfil bitkisi kuzey yarımkürede en yüksek büyüme oranına sahiptir. Karanfiller ancak iyi havalandırılabilen seralarda yetiştirilmelidir. Havalandırma pencerelerinin alanı, sera tabanının %20’si civarında olmalıdır. Fazla nemli atmosfer karanfil yetiştiriciliği için oldukça zararlıdır. Ancak toprağın yeterince nemli olması gerekmektedir.
Anaç olarak yetiştirilen bir karanfil bitkisinden yılda ortalama 25-30 çelik alınabilmektedir. Çelikler sisleme altında b köklendirme ünitelerindeki kum, perlit, torf gibi ortamlarda köklendirilir. Yazın hafif bir gölge ortamda, ilk hafta 20-22°C, daha sonra, 17-18°C ortam sıcaklığında 2-3 haftalık sürede köklenme gerçekleşmektedir. Kışın yapılan üretimde ortamın dipten ısıtılması gereklidir. Çeliklerin yaprakları sebebi ile olan nem kaybına karşın sisleme altında köklendirme yapılması gerekmektedir. Eğer köklü çelikler hemen dikilmeyecekse 0-4°C civarında 1-3 hafta depoda saklanmalıdır.
Sera içerisinde 1 metre genişliğe sahip tavalar hazırlanır.1 metreye 6 sıra olacak
şekilde dikim gerçekleştirilir. Dikim genel olarak Ocak-Mayıs aylarında yapılır. Karanfil çelikleri yüzlek olarak dikilmeli, yalnızca kök aksamı toprak ile hafifçe örtülmelidir. En ideali dikimden sonra yağmurlama ile sulanmanın yapılmasıdır. Yapılamıyorsa bitkinin etrafına hortumla can suyu verilmelidir.
Karanfil yeşillenip, boğumlar uzamaya başladığı zaman (20 gün sonra) aşağıdan
4-5 yaprak çifti üzerinden bitki kırılarak uç alma işlemi yapılır. Uç
alma işleminden sonra ise bitkiler kardeşlenmeye başlar. Bu dönemde gövdenin
dik büyümesini sağlamak için destekleme sisteminin yapılması sağlanmalıdır. Dikimden yaklaşık iki ay sonra goncalar görülür. Standart olan çeşitlerde yan tomurcuklar alınır. Sprey karanfillerde gonca alma işlemi yapılmaz. Gonca alma işlemi tomurcuklar tek tek yana çekilerek yapılır.
Kesim keskin bir bıçak ile 1. ağın hizasından yapılmalıdır. Serin bir yerde renk ve boylarına göre ayrılmalıdırlar. Standart karanfillerde 20 adet karanfil bir demet, sprey karanfillerde ise 10 adet karanfil bir demet olacak şekilde bağlanır. Demetler içi su dolu kova içine 2 saat boyunca su çektirilir. Paketlenerek pazara sevk edilir.