Mürdüm eriği nasıl yetiştirilir?
Mürdüm eriği, yenebilir, zengin çivit mavi rengiyle ayırt edilen oval şekilli eriklere denir. Erik ailesine özgü sert çekirdeğe sahip etli bir meyvedir. Genel olarak meyvenin içi sarı renklidir. Şam ve Suriye kökenli olduğu söylenir, bu meyvelere İngilizce’de Şam eriği anlamında “Damask Plum” da denilmektedir. Tatlı – ekşi tadı mürdüm eriğini reçel ve jöle için mükemmel kılmaktadır. Mayalanmış durumda, mürdüm eriği Slivovitz olarak bilinen erik likörü yapmak için kullanılır.
Mürdüm eriğinin de birçok türü vardır. President Eriği ve Merryweather gibi mürdüm eriğinin çoğu çeşidi lezzetli meyveler olarak da tüketilirken, pişirildiği zaman en iyi tadı veren Farleigh çeşididir. Bazıları bu eriğin turşusunu yaparlar.
Mürdüm hemen hemen dünyanın birçok yerinde yetişir. Ama İngiltere’nin milli meyvesi gibidir. Sabah, öğle, akşam tereyağı ve mürdüm reçeli olmadan öğün geçmez. Öyle ki, İngiltere’de her yıl bu meyvelerden çok fazla miktarda üretilir ve tüketilir. Shropshire Prune çeşidinin Westmoreland’de yetiştirildiği biliniyor. Mürdüm aynı zamanda Batı Avrupa ve ABD’de de yetiştirilmektedir.
Erik türlerinin iklim istekleri birbirinden farklılık göstermektedir. Mevcut türler içerisinde değişik iklim koşullarına en iyi uyabilen erik türü P. cerasifera’dır. Avrupa erikleri kışı soğuk geçen soğuk ılıman iklim meyvesidir. Japon erikleri soğuk geçmeyen bölgelerde daha iyi sonuç verir.
Eriklerin kendine verimli çeşitleri ile bahçe kurulacağı zaman her çeşit bir blok halinde bahçeye yerleştirilmelidir. Kendine kısmen verimli ya da kendine kısır çeşitlerle bahçe kurulacağı zaman çeşitlerin birbirini tozlayacak şekilde dikilmesi gerekmektedir. Tozlayıcı oranı mutlaka 1/9 oranında olmalıdır. İkiden fazla çeşitlerle kurulacaksa çeşitler 2’şer 3’er sıra olarak dizilmelidir. Tozlayıcı çeşit seçilirken çiçek açma zamanlarının birbirlerini tozlayacak şekilde uygun olmasına, çiçek tozlarının yüksek çimlenme gücüne sahip olmasına ve karşılıklı tozlanma sonucu yüksek miktarda meyve tutumu sağlayacak çeşitlerin seçilmesine özen gösterilmelidir. Bahçe kurulurken ayrıca tek çeşit kapama bahçe yerine birden fazla çeşit kullanılması meyve miktar ve kalitesini olumlu yönde etkilediğinden dolayı her zaman tercih edilmelidir.
Yağışlı bölgelerde çayır bitkileri kullanarak bahçelerde devamlı bir örtü bitkisi bulundurulmaktadır. Örtü bitkisi büyüyünce biçilir. Yağışı az olan bölgelerde, erik bahçeleri temiz tutulmaya çalışılır. Böyle yerlerde sonbaharda bahçe sürülür. İlkbaharda toprak tava gelince Şubat sonu ya da mart içinde ikinci defa sürülür. Üçüncü sürüm mayıs ayında yapılır ve sulama kanalları açılır. Ağaçların dipleri çapayla işlenir. Sulamadan dolayı yazın bahçeler otlanırsa sulama kanallarını bozmamak için toprağı sürmek yerine ot biçimi yapılmalıdır.
Mürdüm ağaçları iyi drene edilen toprakta iyi büyür. Aslında mürdüm ağacı hemen hemen her türlü toprağa tahammül eder. Ancak toprağın iyi drene edilmesi çok önemlidir. Erik kökleri toprak yüzeyine yakın bir kısımda yayılmış olduğundan dolayı derin toprak işlemesinden kaçınmak gerekir. Yıllık yağış miktarı 750 mm’den fazla olan bölgelerde erikler sulamadan da yetiştirilebilir. Yağış miktarı 750 mm’nin altına düşen yerlerde sulamanın yapılması zorunludur. Erikler saçak köklü olduklarından ve kökler yüzeysel geliştiklerinden bunların su istekleri fazladır. P. cerasifera erik türleri kuraklığı en fazla dayanır.
Erik ağaçlarına verilecek gübre miktarı, toprağın tipine, topraktaki besin maddeleri durumuna, ağaçların yaşına, alınan ürün miktarına, ekolojik bölgeye ve ağaçların gelişme durumuna göre değişiklik göstermektedir. Verilecek gübre miktarının yaprak ve toprak analizine göre belirlenmesi gerekir. Azotlu gübreler kış mevsiminin sonunda ilkbahar gelişmesi başlamadan önce verilmelidir. Azotlu gübrenin haziran ortasından sonra uygulanması önerilmez.
Kimyasal gübrelerin yanı sıra 2 yılda bir ağaç başına 50 kg iyi yanmış çiftlik gübresi verilmesi daha uygun olacaktır. Ayrıca yeşil gübreleme yapılması daha yararlıdır.