Rabindranath Tagore kimdir?

Hint şiirinin tanınmış şairlerinden biri olan Rabindranath Tagore aynı zamanda, filozof, romancı, oyuncu müzikçi ve ressam olarak tanınmaktadır. Kalküta şehrinde dünyaya gelen Rabindranath Tagore 14 çocuklu bir ailenin en küçük çocuğudur. Babası Hindu dinini putperestlikten kurtarma çalışmalarının içerisinde yer almış ve liderlik yapmıştır.

Rabindranath Tagore ilk yıllarını dine bağlı ancak batı kültürüne açık olarak yaşamıştır. İlköğrenimini aile içinde katı kurallara bağlı olarak alan Rabindranath Tagorebabasından Sankristçe, İngilizce ve eski kutsal Hindu metinlerini okumayı öğrendiği zaman henüz 11 yaşında idi. Tagore küçük yaşta şiire merak sarmış ve çeşitli şiirler yazmıştır. Hukuk öğrenimi için 1878 yılında İngiltere’ye gitmiştir. Bu süre zarfında batı kültürünü yakından tanıma imkanı bulmuştur. İngiliz edebiyatı ile ilgilenmiştir. Şiire kendisini tam anlamı ile kaptıran şair hukuk eğitimini yarıda bırakmıştır. 1880 yılında ülkesine dönerek şiir ve şarkılarını yayınlamaya başlamıştır.

Babasının aşırı ısrarı nedeniyle ailesinin mülklerinin sorumluluğunu üstlenmiştir. Bu durum onun köylülerin yaşamlarını tanımasını sağlamıştır. Bu dönemde toplumsal ve siyasal konulara olan ilgisi artmıştır. 1901 yılında kurmuş olduğu okulda doğa ile ilişkiyi temel alan katı geleneksel kurallar ile sınırlandırılmamış özgür bir ortam içinde bir eğitim programı uygulamaya çalışmıştır.

22 yaşında iken evlenen Rabindranath Tagoreönce çok sevdiği eşini ardından da kızını ve oğlunu kaybetmiştir. Rabindranath Tagore 40 yaşına gelinceye kadar eşine ve çocuklarına adamış olduğu romanlar, küçük hikayeler, çocuk ve aşk şiirleri yazmıştır. Bu arada dünyanın çeşitli milletlerinin kültürlerini tanıma isteği ile Avrupa ve Asya’da birçok ülkeyi gezmiştir. ABD’ye de giden Rabindranath Tagore 1912 yılında İngiltere’de tanışmış olduğu William Butler Yeats ve Ezra Pound gibi şairler şiirlerine büyük ilgi göstermiştir. Gitanjali adını verdiği şiir kitabı İngiltere’de Yeats’ın önsözü ile yayımlanmıştır. 1913 yılında yazmış olduklarının hepsi bir dizide toplanmıştır. Rabindranath Tagore aynı yıl Nobel edebiyat Ödülü’nü kazanmıştır. Hindistan o dönemlerde İngiltere’nin sömürgesi durumundaydı. Rabindranath Tagore’un Nobel ödülü kazanmış olması şairin ülkesinde ulusal duygular ile yüceltilmesine sebep olmuştur.

Diğer taraftan batı Rabindranath Tagore’un dinsel lirik şiirlerini büyük bir hayranlıkla karşılamıştır. Ancak ödül ile gelen ün Rabindranath Tagore’un yalın yaşamını alt üst etmiştir. Ödülün ardından bütün dünya halklarının birliğine duymuş olduğu özlemle yeni bir dünya gezisine çıkmıştır. 1916 yılındaki Japonya yolculuğu esnasındaki savaşı ve milliyetçiliği eleştiren ünlü söylevi bütün aydınlar arasında büyük yankı uyandırmıştır. 1930 yılında Oxford Üniversites’’nde vermiş olduğu konferans ertesi sene kitap olarak yayımlanmıştır.

Halkı ile içli dışlı olmasına Bengal köylerinin sefalet ve ilkelliğini yakından bilmesine karşın Rabindranath Tagore ilk başta siyasetten uzak kalmaya çalışmıştır. 1915 yılında İngiltere kendisine Sir unvanını vermiştir. O dönemde ulusal kurtuluş ve özgürlük hareketinde Gandhi ile aynı çizgide olmasına karşın bu unvanı hoşgörü ile kabul etmiştir. Rabindranath Tagore siyasal yaşamın içine girmiştir. Gandhi’den sonra tek manevi lider olarak kabul edilmektedir. Gandhi ona büyük usta manasına gelen Guride sanını takmıştır. 1921 yılında kurmuş olduğu Visva-Bharati adlı üniversitede değişik uluslardan öğrenciler ile Hint geleneklerini kaynaştıran bir eğitim programı uygulamıştır. Hayatının son zamanlarını edebiyat çalışmalarını devam ettirerek ve konferanslar vererek sürdürmüştür.

Yapıtlarının büyük kısmını Bengal dili ile yazan Rabindranath Tagore bu yapıtlaırn çoğunu İngilizceye çevirmiştir.

Türkçeye çevrilen şiir kitapları şunlardır:
1- Gitanjali ( 1910)
2- Büyüyen Ay (1913)
3- Bahçıvan (1913)
4- Meyva Zamanı (1916)