Şirince neresidir?
Cumhuriyetin ilk zamanlarına kadar Kırkınca olarak tanınan Şirince İzmir’in Selçuk ilçesine bağlı olan adı gibi şirin bir turistik köydür. Selçuk ilçesinin doğusunda olan Çirkince vadisinin sonunda bulunmaktadır. Kırkınca’nın anlamı söylenene göre dağlara vuran kırk kişiyi anlatır. Köyün bu adı dönemin İzmir valisi Kazım Dirik tarafından değiştirilmiştir. 19. Yüzyılda bir Rum kasabasıyken, köyde yapılan Rum evleri hala pansiyon olarak kullanılır. Köy bazı kaynaklarda ‘’Dağdaki Efes’’ olarak anılmaktadır. Bu yörenin eski çağlarda önemli bir yerleşim yeri olduğunu göstermektedir. Köyde yaşamış olan Rumlar Kurtuluş Savaşının sonuna kadar burada yaşamlarını sürdürmüştür. Bundan sonra Yunanistan’a göç etmeye başlamışlar. Köydeki yaşam bu zamandan sonra durmuş. Mübadele zamanında, Yunanistan’dan gelmiş olanlar köye yerleştirilmiş ve yaşamın hareketlenmesi sağlanmıştır. Günümüzde Maya takvimine göre, kıyamette en güvenli yöre olarak gösterildiğinden oldukça gündemde kalan köy yıl içinde çok sayıda ziyaretçiyi ağırlamaktadır. Şirince’nin çevresi üzüm bağlarıyla çevrilidir. Köyde şarap üretimi yapmak, halkın ikinci işi haline gelmiş. Evde şarap yapmayan yok gibidir. Şirince Selçuk Kalesi, Meryem Ana Kilisesi, Efes Harabeleri gibi önemli tarihi eserlerin çok yakınında bulunmaktadır. Bu şirin köyü ziyaret edenler, buraya kadar geldiklerinde bu tarihi güzellikleri de görmelidir. Bu şirin köye gidenler bazı yerleri gezebilir.
SÜTİNİ MAĞARASI: Şirince’ye gidişte 7. km’ de sol tarafta kayalıkta bulunan mağara, 13. Yüzyıldan kalmıştır. Mağara içinde Hıristiyan azizlere ait olan fresklerin bulunması çok eski dönemlerden beri kullanıldığını açıklar. Mağara içindeki beyaz su damlatan sarkıt ve dikitlerin hoş bir görünümü vardır. Mağaranın en dip kısmının uçurum olduğu bilinir. 1977 yılında keşfedilmiş olan mağaraya, 1982 yılında girilmiştir. Mağaranın yan yana iki girişi bulunmaktadır. İçinde olan kaya mezarları hala gizemini korumaktadır.
SU KEMERLERİ: Şirince’ye gidişte Çirkince Boğazı yakınında yer alan su kemerleri, Bizans döneminde St. Jean Kilisesine su temin edebilmek amacıyla yapılmış. Su kemerleri uzun bir şekilde devam etmektedir. Bunların Pranga suyu adı verilen sisteme ait olduğu düşünülür.
VAFTİZCİ YAHYA KİLİSESİ: Kilise özel bir mülkiyetin avlusundadır. Fakat gezmek isteyen kişiler burayı görebilir. Köyün batısında yüksek bir tepe üzerinde olan kilise, Kubbeli Kilise olarak ta bilinir. Dikdörtgen planlı bina kesme taştan ve çatısı ahşaptan yapılmıştır. Kilise girişinde olan avlunun kuzey tarafından girilen orta bölümü sütunlar ve ayaklarla ayrılmıştır. Kiliseden bugüne gelen Hz. İsa figürlerinin başında ise, son peygamber olduğuna dair işaretler yer almaktadır. Bu işaretlere Hıristiyan sanatında çok sık rastlanmaz.
VAFTİZCİ ST. JEAN KİLİSESİ: 1832 yılında yapıldığı bilinen kilisenin iç süslemeleri hasar görmüştür. Çeşmeli bir avlu içindeki kilise, iki büyük ve altı küçük kubbeyle örtülmüştür. Tabanı siyah mermerle ve çakıl taşlarıyla döşenmiştir. Doğu tarafında olan demir kafesli pencerede Hz. İsa’yı tasvir eden sembollerden olan balık resmedilmiştir. Sağ tarafında ise, kadehin içinden çıkmış Hz. İsa resmedilmiştir. Bu anlatım şekli Hz. İsa’nın bedenini ve kanını temsil etmektedir. Kilisenin önünde olan içinde Meryem Ana heykelinin olduğu küçük havuz, ziyaretçilerin madeni para atıp dilekte bulunduğu bir alandır.
İSA BEY CAMİİ: Ayasuluk Kalesi ve St. Jean Kilisesinin batısında inşa edilen cami, Hıristiyan ve putperestlerin tapınakları arasında yer alır. Camiin yapımında kullanılmış olan sütunlar Efes harabelerinden alınmıştır. Türk mimarisi içinde ikinci cemaat yerine sahip olan caminin avlusu üç taraftan revaklarla çevrili ve ortasında şadırvanı bulunmaktadır.
İzmir dışından gelenler Selçuk’a giderek, Şirince köyüne ulaşabilir. Selçuk ilçesine 8 km uzaklıkta olan Şirince’ye ulaşım son derece kolaydır. Selçuk ve Kuşadası gibi turistik yerlerin yakınında olmasından dolayı sürekli ziyaretçi akınına uğramaktadır. Köyün içinde ulaşım aracına gerek bulunmamaktadır. Köyün bir ucundan diğerine kadar 15 dakikada gidilebilir.